Page 58 - the art of living 2010-2

the·art·of·living 58

Dana Winner:
‘Ik kan beter zingen dan praten’

In Vlaanderen is het momenteel wat stiller rond jou, maar dat blijkt vooral te verklaren door
jouw Nederlandse theatertournee?
In Vlaanderen heb ik, zonder pretentieus te willen zijn, de voorbije 20 jaar zowat alles gedaan wat
ik kon doen. Behalve de theaters, wat nochtans echt mijn ding is. Je moet weten dat ik in het thea­
ter ben begonnen met kleinkunst. Pas later ben ik overgestapt naar het populaire genre. Ik hou
enorm van die kleinschalige theatersfeer, de intimiteit en de interactie met het publiek. En dus vond
ik het tijd om terug te keren. Dat het Nederland zou worden, lag eigenlijk voor de hand want in
Vlaanderen kent men nu eenmaal niet zo’n theatercultuur.
Waar mag het publiek zich aan verwachten?
Ik sta met vier muzikanten op het podium. Dat is dus een veel soberder bezetting dan wat men van
mij gewend is. Dat creëert echter een heel persoonlijke en warme sfeer waardoor je het beste uit
jezelf en je publiek kunt halen. Het is jezelf een stukje blootgeven, en dat maakt het grote verschil
met mijn andere concerten. Ik heb alleszins het gevoel dat ik nu meer dan ooit klaar ben voor be­
paalde nummers, want die hebben nu een diepere dimensie gekregen.
Je bent alleszins één van de weinige Vlaamse artiesten die nog een platencontract heeft.
Dat klopt. Platenmaatschappij EMI gelooft heel erg in mij. Ik heb een nieuw contract voor drie jaar
getekend. Eind dit jaar brengen we een nieuwe plaat uit.
De platenverkoop keldert. Merkt een topartieste zoals jij dat eveneens?
Zeer zeker. De singleverkoop is voor een link deel weggevallen, een gevolg van het wijzigende radio­
en televisiebeleid. Bovendien zijn er nieuwe evoluties, zoals internet en I­tunes, die voor grote
veranderingen zorgen. Het gebeurt tegenwoordig zelfs geregeld dat mensen een handtekening ko­
men vragen op een gekopieerde of een illegaal gedownloade cd. Het mag eigenlijk niet, maar ik
maak er geen punt van. Ik zat vroeger als jong meisje per slot van rekening zelf met mijn cassette­
recordertje voor de radio. Eigenlijk was dat hetzelfde. Dat is een periode die we allemaal ooit hebben
mee

gemaakt.
Je treedt heel vaak in het buitenland op. Hoe zit het eigenlijk met jouw talenkennis?
Het Engels beheers ik zeer goed en voor de rest kan ik mij in alle talen behelpen, ook al is het niet
altijd perfect. Als ik in het buitenland een gesprek of interview heb, dan is het meestal voor de radio.
Je zit dan doorgaans met twee in de studio, en dat is best relaxed. Je staat er niet eens bij stil dat er
honderdduizenden mensen in hun wagen of thuis meeluisteren. In Zuid­Afrika kan ik Vlaams spreken
zolang ik heel traag praat, maar meestal spreek ik Engels. Al kan ik beter zingen dan praten.

Geen concertzaal zo groot in België, Nederland, Duitsland, Zweden en
Zuid-Afrika, of Dana Winner laat ze moeiteloos vollopen. En toch opteert
de Vlaamse nachtegaal, na bijna 20 jaar aan de absolute top van het
Nederlandstalige lied, om zich de komende maanden terug te trekken in
de intieme beslotenheid van kleinere theaterzalen. Haar enthousiasme is
er echter niet minder groot om. “Ik geniet enorm van direct contact met
mijn publiek. Het is jezelf een stukje blootgeven, maar dat heb ik de voor-
bije jaren al te vaak moeten missen”, vertelt Dana. Speciaal voor ‘the art
of living’ praat de zangeres heel openlijk over haar carrière, haar dochter
Chinouk, hertrouwen én een tweede kindje.