Page 61 - the art of living 2010-2

Is de nare ervaring in Zuid-Afrika (waarbij een concert-
organisator ervandoor ging met zo’n 70.000 euro aan
inkomstgelden, nvdr) ondertussen al verteerd?
Het zindert soms nog wel wat na, maar ik ben zo graag in
Zuid-Afrika dat ik er eigenlijk niet mee bezig ben. Het is
niet omdat er een aantal criminelen rondlopen in een land,
dat je alle inwoners over dezelfde kam moet scheren. Stef
Bos heeft het trouwens ook meegemaakt. Het zal overal wel
iets zijn, vermoed ik. Het was alleszins hartverwarmend hoe
mijn Zuid-Afrikaanse fans mij brieven schreven om zich te
excuseren voor het gedrag van hun frauderende landgenoot.
Ze hadden schrik dat ik niet meer zou willen terugkeren.
Die mensen hebben zo’n warme inborst, da’s enorm ontroe-
rend. De Zuid-Afrikanen hebben echt een plaatsje in mijn
hart veroverd.
Het moet best moeilijk zijn om te toeren in het buiten-
land met een opgroeiende dochter thuis.
Dat is ook zo. Chinouk is nu tien, en moet dus naar school.
Vroeger, toen ze klein was, nam ik haar wel eens mee. Ze
begrijpt dat dat nu niet meer kan. We houden alleszins veel
contact met elkaar, en bellen gemakkelijk 2 à 3 keer per dag.
Als ik in Zuid-Afrika ben, dan zijn mijn telefoonrekeningen
altijd behoorlijk hoog. Maar ja, ik heb ook maar één kind en
dat wil ik koesteren. Ik verlang er dan ook telkens heel hard
naar om weer thuis te zijn. Want daar wacht nu eenmaal iets
heel kostbaars op mij.
Realiseert Chinouk zich al goed wie haar mama is?
Absoluut, ze lacht er soms zelfs mee. Ze maakt er te pas en te
onpas gebruik van. Als ’t haar goed uitkomt, zal ze wel eens
zeggen: ‘mijn mama is Dana Winner’. Al voelt ze zich niet
anders of beter dan andere kinderen. In tegendeel, Chinouk
zal het altijd opnemen voor zwakkeren en kinderen die het
met minder moeten stellen. Ik herinner me dat ze, toen ze
nog een kleutertje was, altijd veel koeken meenam naar
school. Ik vroeg mij steeds af voor wie dat allemaal was.
Toen ik de juf erover aansprak, zei die: “Chinouk is een op-
merkelijke meid: die deelt haar koeken allemaal uit. Ze heeft
vaak niets meer over voor zichzelf”. Ik heb daar nooit een
opmerking over gemaakt. Het betekent dat mijn dochter
een goed hart heeft en kan delen, ook al is ze thuis kind al-
leen. En dat vind ik een ijne gedachte.
Je bent zopas 45 jaar geworden. Heb je overwogen om
een tweede kindje te nemen met je vriend?
Ik heb er inderdaad over nagedacht om voor een tweede
kindje te gaan. Ik heb het ook laten onderzoeken door de

dokter, en fysisch bleek het geen enkel probleem te vormen.
Het is niet dat ik er wanhopig naar verlangde, maar ik over-
woog het wel. Ook Chinouks mening was heel belangrijk.
Maar zij vond het absoluut maar niets. En dus is er geen
tweede kindje gekomen. Maar Chinouk wilde wel graag nog
een hond. We hadden er al één, onze maltezer Esprit. On-
dertussen hebben we ons gezin verder uitgebreid met een
Leonberger-pup, een linke speelkameraad voor Chinouk.
Het is natuurlijk niet te vergelijken met een kind en zeker
geen volwaardige vervanger voor een broertje of zusje, ook al
draag je voor een dier evenzeer een grote verantwoordelijk-
heid zolang het leeft. Maar ik ben heel gelukkig dat we deze
keuze hebben gemaakt. Ik zou Quino al niet meer kunnen
missen. Hij is in september geboren, maar hij is nu al een
link uit de kluiten gewassen pub. Als hij volwassen is, zal hij
zo’n 80 kilo wegen. Het is echt een goeie lobbes met een
superkarakter. Ik ben werkelijk dolgelukkig met hem erbij.
Over geluk gesproken: je bent nu al geruime tijd gelukkig
met je vriend. Overweeg je een tweede keer te trouwen?
Een huwelijk is niet meteen aan de orde van de dag. Ik ben
op dat vlak nochtans behoorlijk traditioneel. Een verbintenis
is altijd heel ijn, maar voor mij hoeft dat niet per se met
een boterbriefje gepaard te gaan. Het staat alleszins niet
in de plan ning dit jaar. Tenzij het toevallig ‘out of the blue’
zou ko men. Al ben ik, zoals het nu is, ook al bijzonder geluk-
kig.

Tekst: Karen Van der Sype

Info theatertournee Dana Winner:
www.danawinner.com

“Ik geniet enorm van direct contact met mijn publiek.
Het is jezelf een stukje blootgeven, maar dat heb ik de
voorbije jaren al te vaak moeten missen”

Vive bags. Designed for life.

Spring/Summer 2010
Leopoldstraat 5
2000 Antwerp
+32 3 3378487
www.vivebags.com